Kolejną postacią wartą uczczenia i zagwarantowania pamięci nie tylko na naszym portalu, jest śp. płk pil. dr Bogusław Budzyński urodzony 1929 roku we wsi Turka pod Lublinem. W 1944 roku, kiedy Lubelszczyzna została wyzwolona, Bogusław Budzyński miał już 15 lat, był więc za duży na rozpoczęcie nauki w szkole podstawowej. Ojciec postanowił wysłać syna do znajomego kolegi - majstra w sąsiedniej wsi, aby ten wyszkolił go na kołodzieja - stelmacha. W 1946 roku B. Budzyński rzucił pracę u majstra i wyjechał do Lublina, gdzie pracował w prywatnym zakładzie stolarskim, chodząc jednocześnie do szkoły zawodowej. Klasę wstępną i pierwszą zaliczył w ciągu jednego roku. Będąc w drugiej klasie, zobaczył ogłoszenie o naborze młodzieży do szkół oficerskich. Wtedy odżyły w nim dziecięce marzenia o lotnictwie wywołane widokiem toczonych na polskim niebie walk powietrznych z niemieckim okupantem we wrześniu 1939 roku. Postanowił spróbować szczęścia w zawodzie lotnika i rozpoczął starania o przyjecie do OSL w Dęblinie, gdzie został przyjęty 27 września 1948 roku. W lipcu 1951 roku, po trzech latach nauki w OSL Dęblin, został promowany na stopień podporucznika, otrzymując tytuł pilota wojskowego. Szkolony był na samolotach bombowych Pe-2 i UTB-2. Został skierowany do 7 PLB w Malborku na stanowisko pilota. Wiosną 1952 roku pułk ten został przeniesiony do Bydgoszczy. Na początku października 1952 roku formowano nowy 35 PLB, do którego przeniesiono Bogusława Budzyńskiego na stanowisko dowódcy klucza w stopniu kapitana. Jednostka została wtedy przebazowana do Inowrocławia. Już pod koniec tego samego miesiąca rozkazem personalnym DWL skierowano por. Budzyńskiego do OSL na stanowisko pilota - instruktora. Z początkiem 1953 roku por. pil. Bogusław Budzyński otrzymał pierwszą grupę siedmiu podchorążych - pilotów do szkolenia na samoloty UTB-2 i UPe-2. W latach 1953-57 wyszkolił 29 podchorążych - pilotów. W trakcie intensywnego szkolenia podchorążych w OSL Dęblin por. pil. instr. Bogusław Budzyński przeżył chwile grozy, kiedy zimą 1954 roku podczas dziennych lotów wystartował samolotem UTB-2 z dwoma podchorążymi na wykonanie zadania. Chwilę po starcie na wysokości 50 metrów nastąpiła potężna detonacja w prawym silniku. Por. Budzyński błyskawicznie zwiększył obroty lewego silnika i starał się wznieść wyżej, gdyż przed sobą znajdowały się zabudowania wsi. Niestety samolot nie był w stanie osiągnąć większego pułapu i pilot natychmiast postanowił lądować "na brzuchu". Maszyna na szczęście minęła już zabudowania wsi i wtedy por. Budzyński szczęśliwie posadził samolot na zamarzniętej ziemi. Pilot oraz dwaj uczniowie wyszli z tej groźnej opresji z drobnymi potłuczeniami. W 1957 roku nasz bohater otrzymał stopień kapitana i propozycję przeniesienia do lotnictwa morskiego na stanowisko zastępcy dowódcy 15 SELR MW. Tam trafił w lutym 1958 roku. W 1959 roku uzyskał drugą klasę pilota, a w 1960 pierwszą. Tego samego roku kpt. mar. pil. Bogusław Budzyński wziął udział w defiladzie powietrznej z okazji XV-lecia MW. W 1961 roku ukończył Wyższy Kurs Doskonalenia Ogólnego w Centrum szkolenia lotniczego w Modlinie. W latach 1962-68 ukończył w systemie zaocznym studia magisterskie na WAP (wydział pedagogiczny o profilu psychologicznym). W 1963 roku otrzymał stopień komandora podporucznika. W swojej lotniczej karierze kmdr Budzyński raz jeszcze przeżył chwile grozy, kiedy 15 czerwca 1966 roku, podczas lotu z rękawem strzeleckim dla potrzeb artylerii okrętowej, w wyniku awarii na wysokości 700 metrów nagle wyłączyły się oba silniki w samolocie Ił-28, który pilotował. Tym razem dzięki wysokim umiejętnościom i bohaterskiej postawie uratował załogę i siebie, za co został w specjalnym rozkazie wyróżniony przez dowódcę Marynarki Wojennej. Wiceadmirał Zdzisław Studziński wręczył bohaterskiemu pilotowi "Złoty Krzyż Zasługi" przyznany przez Radę Państwa. W marcu 1970 roku kmdr ppor. pil. Bogusław Budzyński objął stanowisko dowódcy 15 eskadry. W 1971 roku został awansowany na stopień komandora porucznika. We wrześniu 1975 roku zajął 1 miejsce w III Centralnych Taktyczno - Bojowych Zawodach Rozpoznania Powietrznego w Świdwinie. W październiku 1976 roku Bogusław Budzyński odszedł do Dowództwa Wojsk Lotniczych, a 1977 roku otrzymał mistrzowską klasę pilota w pierwszej grupie pilotów latających na samolotach bojowych zaraz po jej wprowadzeniu. Przez 2 lata był też komendantem Centrum Szkolenia Lotniczego w Lesznie. 30 maja 1990 roku przeszedł do rezerwy w stopniu pułkownika. Osiadł w rodzinnym mieście żony w Ostrowie Wlkp.
W okresie 42 lat służby, przez 40 lat nieprzerwanie latał, uzyskując imponujący, osobisty nalot (na rożnych typach samolotów) 4000 godzin, w tym na samolotach bojowych około 3000 godz. Odznaczony został licznymi medalami "Za Zasługi dla Obronności Kraju", Krzyżami Oficerskimi i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, tytułem "Honorowego Zasłużonego Pilota Wojskowego PRL", Bohatera Służby i Pracy Czasu Pokoju i wieloma innymi medalami oraz szeregiem dyplomów. Płk pil. dr Bogusław Budzyński zginął tragicznie, potrącony przez samochód 17 września 2012 roku w drodze do sklepu. Pochowany z honorami 22 września 2012 roku w Ostrowie Wielkopolskim.

                                                                                                                     Cześć Jego Pamięci

Tekst Krzysztof Kirschenstein

zdjęcia zbiory autora